Mijn kennismaking met Max.

Mijn kennismaking met Max.

Na twee dagen gast te zijn geweest op de speciale school in Liberia, was dan eindelijk het moment aangebroken dat ik Max kon ontmoeten. Max, mijn begeleider voor de komende drie maanden. Samen met Gaby (begeleider van Projects Abroad) gingen we met de bus naar de universiteit, net buiten de stad. Max stond al klaar om mij te ontvangen, dit ging wat gehaast en hij leek wat afwezig, maar het werd mij al snel duidelijk waardoor dit kwam. Max is een man die ontzettend veel passie heeft voor zijn werk. Daarnaast is hij ook nog eens een intelligente man, die veel kennis heeft. Op de basis- en middelbare scholen hier hebben alle vakleerkrachten een begeleider. Zo zijn er adviseurs voor de leerkrachten die gym geven, adviseurs voor leerkrachten die wiskunde geven en zo ook adviseurs voor leerkrachten die Engels geven. Max is dus de begeleider van alle leerkrachten (middelbare en basisschool) die Engels geven. Hij organiseert cursussen, workshops, presentaties, geeft les op de universiteit en begeleidt de leerkrachten tijdens de lessen die ze geven. Daarnaast zorgt hij voor de verdieping en ontwikkeling op het gebied van onderwijs door studiedagen te organiseren. Zo ook op de dag dat ik hem ontmoette. Er was een studiedag op de uni en die had hij georganiseerd. Het was al vrij snel duidelijk voor mij dat Max een drukke man was, met een volle agenda en een vol hoofd, hahaha.

Die donderdag mocht ik deelnemen aan de studiedag, een dag waar ikzelf ook even weer het één en ander leerde over het onderwijs. Het was een rustig begin om het project te starten en ik vond het wel prettig.
Vrijdags was er een festival op de universiteit, een soort talentendag voor kinderen die gingen zingen, de marimba (een hele grote xylofoon) speelden of een harmonieoptreden verzorgden. De winnaars van de verschillende categorieën mochten meedoen aan de landelijke wedstrijd. De professoren van de universiteit werden verwacht hierbij aanwezig te zijn, iets wat volgens Max eigenlijk niet goed uitkwam, aangezien hij zijn tijd beter kon gebruiken. Desalniettemin toch erg genoten van de verschillende schattige zangtalentjes.

Op een aantal zaterdagen in het jaar organiseert Max een bijeenkomst voor leerkrachten die Engels geven in het middelbaar onderwijs. Zij kunnen die dag, onder begeleiding van Max, oefenen in het lesgeven. Ze bereiden dan een les voor en die oefenen ze dan met andere collega's.
Zo ook zaterdag 31 augustus. Om 7.00 reden we in alle vroegte naar Santa Cruz, waar we om 8.00 werden verwacht. De hele dag waren er leerkrachten die hun lessen presenteerden en wij gaven enkele tips en top. Deze dag vond ik erg leuk want nu kon ik zien op welke manier de leerkrachten de lessen gaven, zodat ik een beter beeld kreeg van de manier van lesgeven. Daarnaast kon ik mijn eigen kennis en ervaringen delen (met name over het leren van een vreemde taal en hoe moeilijk dat is), met de andere leerkrachten.

Na deze intensieve, maar erg leuke dag, ben ik naar Carrillo gegaan om daar twee nachten in een gezellig bed & breakfast door te brengen.
Het uitzicht was spectaculair en ik heb erg genoten van de vriendelijkheid van de eigenaars en de rust die ik daar had. Geen druk verkeer wat langs het huis raast, maar het geluid van de vogels en de krekels. Een fijne plek om rustig te zitten zodat ik kon luisteren naar het ruizen van de zee en het fluiten van de vogels. Enkele kolibri's namen regelmatig even de moeite om water te komen drinken bij het waterflesje dat was opgehangen.
De bed & breakfast had een uitstraling van een familiehuis. De gastvrijheid was enorm en we zijn zelfs met alle gasten (wel 4 op zondagavond!) uit eten geweest. Erg leuk om mee te maken en het eten was heerlijk.

Ik vond het wel een fijn einde van mijn eerste werkweek...