Op weg naar Easy Belizy

Op weg naar Belize!
Vanuit Bacalar een taxi genomen naar Chetumal, samen met een Nederlands stel. Aangekomen in de drukke stad werden we direct getransporteerd in een 'chickenbus'. Dit is een gammele bus waar van alles en iedereen onderweg instapte. We maakten een rit van ong 4 uur, waarbij beenruimte niet aan ons besteed was. Maar wel genoten van de tocht, ondanks de prachtige 'coupe du wind' aan het einde van de rit, aangezien alle ramen open gingen. Ook hier zijn ze bekend met de 'arko'..
Na vier uur aangekomen bij de ferry opstapplaats, waar we naar Caye Caulker worden gebracht.
Op de ferry zaten we op het dek, vet gaaf!! De wind in onze haren, de wind in onze wangen en geen zorgen... Maar...oohhh, mijn zonnebril heeft het niet overleefd..may he rest in peace. Ik was me er nog zo van bewust om recht vooruit te blijven kijken, maar mijn nieuwsgierigheid om even te kijken hoe dat achter mij ging, won het van m'n voornemen.
Eenmaal aangekomen, bleek dat onze bagage er niet was. HELP!!! A.s.a.p. renden we terug naar de aanlegplek, maar de boot was al in volle gang op weg naar de volgende bestemming. Wat nu? Gelukkig had onze bagage een boot eerder genomen, voortaan maar even goede afspraken maken met onze bagage, want dit mag natuurlijk niet meer gebeuren!

De volgende ochtend lekker ontbeten bij Amor y café, gerund door Mieke, een NL'se vrouw. Daarna wezen zwemmen. Even wennen hier, aangezien er geen witte stranden zijn waar je lekker kan gaan liggen. We moesten op een soort steiger gaan liggen of op de rand zitten. Er was een deel waar het water heel laag stond en daarachter stond een bar. Veel mensen hangen hier rond en drinken de hele dag door bier... Ook een manier om je dag te vullen :-)... We hebben een heerlijke poedelmiddag in het water gehad, waar we gezellig hebben gekletst. 's Avonds kwamen we het stel uit NL weer tegen en samen met hun vrienden zijn we wat gaan drinken in de Reggaebar, veel gelachen en gekletst.

De volgende dag maar weer heerlijk ontbeten bij Mieke. We wilden die dag gaan kanovaren of iets anders, maar het weer was best slecht, veel bewolking en regen. Uiteindelijk maar in een flits besloten dat we beter maar naar San Ignacio konden gaan. Snel tas ingepakt en hup naar de kade om de boot te nemen. Wat zien we even verderop?? Onze boot die net losgemaakt wordt en vervolgens er vandoor gaat! In een sprint naar de vlonder gerend, wat niet meevalt met achter en voor je een zware rugzak een extra gewicht van 20 kilo, en roepen en schreeuwen 'Stop the boat!, anderen zien ons en roepen en fluiten naar de boot. Omdat wij erg hoopvol zijn en dachten dat het geluk aan onze kant stond die dag, hadden we een vermoeden dat hij zou omkeren..maar helaas.. Hij hoorde ons niet en vertrok. Twee uur later ging de volgende boot.
Doordat de volgende boot best laat ging, kwamen we ook laat aan in San Ignacio. Het was al donker en we moesten nog pinnen, maar dat hebben we maar niet gedaan. Met al het geld dat we nog over hadden hebben we een studentenmaaltijd kunnen bemachtigen, twee pizzapunten. Jammie!!

Vanuit San Ignacio gingen we een toer doen in de grotten!! Het was een rit van ong een uur, die ging over deels een verharde weg en deels een onverharde weg.. Ppfftt dat was een heftige onverharde weg en dat voor 11 km lang. Na aankomst werd er verteld dat er geen camera's mee mochten op de tocht. Stiekem liet ik mijn camera in de tas zitten, hehehe.
We liepen ong 45 min door een prachtig stukje jungle, de GI Janes are back!! Door woeste rivieren, over slipperige paden, alles konden we aan ;-)! En dat terwijl ik vrolijk hier en daar een kiekje nam.
Aangekomen bij de picknickplaats moesten we onze helmen op en de spullen achter laten. Maar eerst...een heerlijke frisse duik in helder water. Wat een uitzicht! Daarna de grotten in. Eerst moesten we een stukje zwemmen en daarna volgde een waanzinnige tocht door het water, door dunne spleten, wat ons ietwat een claustrofobisch gevoel gaf, klimmen over stalactieten, kijken naar stalagmieten. Op sommige plekken de kristallen zo mooi schitterend, dat het haast ondenkbaar is dat er zoiets moois bestaat. Wij liepen in een wereld die al miljoenen jaren oud was en waar we resten van leven hebben gevonden, een aantal schedels hier en daar waren zeer interessant om te zien. Na drie uur in de grot te zijn geweest genoten we van een heerlijke lunch. Na de lunch nog even wat foto's gemaakt en dat was het moment dat ik betrapt werd! Maar gelukkig vond de gids mij nog steeds lief ;-)!!
Hierna op naar ons volgende land, het mooie Guatemala!!!